De afgelopen dagen nogal wat onenigheid en woorden gehad.
...ze kan soms zo'n dóórdrammer zijn, dat ik af en toe denk.:"
wie bepaald het hier nu eigenlijk allemaal?" Zoveel aandacht nodig,
en alles wat je doet schijnt te plank mis te slaan..ze wil niet op schoot,
ze wil ook niet de kamer uit, niet spelen,
wát ik ook doe...ze blijft maar zeuren, jammeren,
klagen....grote grutjes, ik word er helemaal hol en dol van...
Zelfs... soms midden in de nacht, begint haar klaagzang
zomaar uit het niets...wanneer ik dan kom kijken begin ze
heel hard te snorren, alsof er niets aan de hand is en ze blij is me te zien...
nu....na dagen zeuren, klagen, jammeren, debatteren,
en veel ruzie....het gezegde: "hoe ouder hoe gekker" slaat écht op haar..
ligt ze eindelijk vredig en rustig voor de kachel te slapen.
zucht gekke kat,wat moet ik toch met je aanvangen ?
Wát ben je toch een eigenwijs madammeke ;-)
en wat heb ik je lief